16 Aralık 2011 Cuma

Nano'[d]ertler'

...
-Daha da ileri gitmiş olmalıyım; aşk, dedim. Ama baktım herkes gülüyor ve dünya kalabalığı bir anda birbirini sevip sayan, birbirlerinin düşüncelerine değer veren insanlarla dolunca, sanki böyle bir kalabalığı uzun zamandır bekliyormuşum, uzun zamandır böyle bir geceye hazırlanıyormuşum gibi hissettim. Herkesle birlikte herkesten çok güldüm. Yanıma oturup kalkanlara -bir yandan da Pembe yi ararken- iştahla onurdan söz ettim, hayatın saklı anlamından, saklı bir şeylerden .. Ama hayır, konuyu önce onlar açtığı için. Hayatın manasını bana uzun uzun anlatan dosta öyle bir hak verdim ki  ikimizde şaşırdık. Umut buradaydı, bir suret olarak bu gece aramızdaydı. Pembe miydi bu umut ? Bir ışıktır, dediler .. Dediler ki : Her soluk alış verişimizde biraz daha eksiliyoruz. Dediler ki : Hatalarımızı gömdüğümüz yerden çıkartıyoruz.  Daha fazla sabredemediğim için soruyorum sizlere , nedir 'kurtuluş' ?

-Kurtuluş 'teslimiyettir' . Kurtuluş bu gece. Bu gece ruhunu ve anılarını kurtar. İnsanlar yaşıyor. Hayat başına gelen en güzel şey değil mi ? Varolmak .. İnsanlar yaşıyor ama nerede yaşıyorlar ? Sakın acelece cevap verip dünyada deme bana. Biraz daha sağlıklı düşünürsen, insanların daha çok 'muhayyile' dünyalarında saniyeler tükettiklerini fark edeceksin.
...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder