İnsan demek ;

İnsan demek, kırıklık demektir. Her türlü kırıklık. Düş kırıklığı, kalp kırıklığı. Yaşamanız gerektiğine inandığımız şeyleri yaşamadığımızın, olmamız gereken yerde olmadığımızın,sahip olmak isteyip de olamadıklarımızın kırıklığı ve bu kırıklığın doğurduğu hüzün. Dahi bir filozof : 'Dünya eksik bir yerdir.' derdi. Ürkütücü ama gerçekçi. Kabul etmek zor ama bir yanıyla da huzur verici. Eksik söylemiş olmayayım , Filozof şunu da ilave ederdi : 'Eksik ama güzel.Eksik ama anlamlı. Eksik ama kederli.'

Ansızın gelen hüzünler yanında, ansızın gelen güzelliklerle de doluydu hayat. Dünya hayatının bize cazip gelmesi belki de bundandı. Beklenmedik aşklar, beklenmedik karşılaşmalar, beklenmedik bir iyileşme, beklenmedik bir mektup, beklenmedik bir yağmur, beklenmedik bir ilgi, beklenmedik bir sevgi, beklenmedik bir merhamet ve şefkat. Tüm ruhumuzu sarıp sarmalayan, içimizi en çok ısıtan merhamet ve şefkatti.

Beklenmedik bir hayat ise en güzeliydi bence. Hayat, insanın başına gelebilecek en güzel şeydi. Dolasıyla hepimiz zaten en güzel şeye sahiptik. Varolmuştuk. Bazılarımız buna bir türlü razı olmadıysa da .. Hissedemeyen kişiler için hep üzülmüştüm. Daha ne isteyebilirdi ki insan ?

'İnsan' denince içimde bir ürperti hissederdim. Hayat hepimiz için çok zordu. Ama zor olan hayat değildi belki de . Zor olan, insan olmaktı belki ..

#Mustafa ULUSOY - Giderken Bana Bir Şeyler Söyle - sayfa : 9 #