3 Ağustos 2011 Çarşamba

Orhan Pamuk , Yeni Hayat

......................................................................................
Aklımda , jetonu bir türlü düşmeyen bahtsız bir telefonun çıkaracağı cinsten ,birtakım iç sesler duyduğumu hatırlıyorum . Sonra her şey yerli yerine oturdu ve bir şafak vakti fırtınanın dinmesinden sonra olacağı gibi gerçeği olanca kesinliğiyle görerek hayretten çok öfke duydum . Çoğumuza olur , olmuştur , bir saattir anlayarak seyrettiğimizi sandığımız bir filmi aslında yanlış anlayan sinemadaki tek budalanın  kendimiz olduğunu fark ettiğimizde bir öfke sarar içimizi .
......................................................................................

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder