Nietzsche'nin Temel Kavramları

 Nietzsche’nin Kilit Kavramları

Ve zihin dünyamızda Nietzsche’yi gerçekten oluşturabilmek için

önce onu parçalamalı!

Tıpkı onun yaptığı gibi!

            İşte Nietzsche’nin dizgesini parçaladığımız vakit

elimizde kalacak önemli parçalar;

           

           

Decadence/Dekadans (Çöküş)

            Sonsuz/Bengi Dönüş (Ebedi Devinim)

            Amor Fati (Kader Sevgisi/Devinime Duyulan Aşk, İnanç)

            Üstün İnsan (Gerçek İnsan)

Köle ve Efendi Ahlakı

(Hazırcı, Yem Olan Ahlak – Gerçek Ahlak)

Aktif ve Pasif Nihilizm (İyileşme ve Çürüme)

Ve işte gerçek yolcunun uğradığı sancılı mutasyonun

en net,

en berrak resimleri;

 DEVE..!ASLAN..!ÇOCUK..!

Dizgesinin nirengi noktasının, sıklet merkezinin nihilizm olduğunu söyleyebileceğimiz Nietzsche’nin en yetkin kavramı, şüphesiz ki “üstün insan”dır. Ne var ki kulaklarda ve daha ötesi zihinlerde alerji yaratabilecek kadar iddialı ve seçkinci bir kavram olan “üstün insan”,aslında en büyük işçiye tekabül eder!

O, emeği sömüren, hazırcı, kolaycı, sahte bir efendi değil, en cefakar emekçidir zira! Yani Nietzsche’nin “üstün insan” kavramının alerji yaratan boyutu büyük bir yanılgıdır. Bu yanılgının en büyük nedeni bilgisizliktir belki ama Nietzsche’yi Nietzsche olmaktan çıkaran Hitler ve Nazizm de bu alerji ya da yanlış algının en etkin nedenlerinden biridir şüphesiz.

Zira Marx’ın “Marxizm buysa ben Marxist değilim!” dediği ya da aynı şeyi yaşasaydı Atatürk’ün Atatürkçülük için söyleyebileceğini ifade edebileceğimiz hal, Nietzsche’nin de başına gelmiş ve Nietzsche’nin“üstün insan” dediği kompleks yapı, Nazizm’in “Üstün Alman Irkı” konseptinin ortasına konduruluvermiştir.

Kuşkusuz bu, Nietzsche’ye yapılmış en büyük haksızlık olarak tarihteki yerini almış ancak Nietzsche türlü yanlış anlaşılma ve haksızlıklara rağmen yine de zirvede oluşundan bir şey kaybetmemiştir. Yani ne Hitler, ne de Nazizm, tüm kara çalmalarına rağmen Nietzsche’nin Azrail’i olamamışlardır!

Nietzsche’nin “üstün insan” kavramı, en yetkin tezahürünü şüphesiz ki “Böyle Buyurdu Zerdüşt” adlı yapıtta bulur. Deccal, İyinin ve Kötünün Ötesinde, Ahlakın Soy Kütüğü, Tan Kızıllığı gibi temel eserlerin ötesinde tam bir olgunluk dönemi yapıtı olan Böyle Buyurdu Zerdüşt, Nietzsche’nin dizgesindeki en tepe noktadır belki de!

Zerdüşt, sancıların en büyüğünü çekmiş, tünellerin en karanlık ve derininden geçmiş gerçek bir bilge, bir yaşam ustasıdır! O deve gibi bir yük hayvanını aslana, aslan gibi tehditkar ve kaotik bir enerjiyi de çocuğa dönüştürmüş olan ehil bir kişidir!

İşte o, hiç de hazırcı olmayan, tehlikeli ve gerçek olana uzanarak nihilizm denilen kara delikten harikalar diyarına açılmış bir “üst-insan”dır.

http://aytencalis.blogcu.com/nihilizm-ve-tehlike/895547